Nadzieja powraca

Uff, udało mi się zgrabić siano na wałki. Nie samej oczywiście, pomogli przyjaciele. Jak to mówią przyjaciół poznaje się w biedzie i tak właśnie było. Przyjechali, pomogli, zgrabiliśmy wszystko na długie wałeczki. Teraz aby tylko do środy nie padało to będzie dobrze, prasa już zamówiona, w między czasie będę podrywać siano od ziemi aby dosychało. Zmęczona, upocona i brudna ale bardzo zadowolona dziś jestem. Po pracy wypiliśmy po należnym piweczku, omówiliśmy sprawę grillową i pojechali. Popołudnie zeszło już leniwie, na pstrykaniu foteczek.

Róże marniutkie w tym roku, podżarły je mszyce niestety. Teraz robactwo wybite, mam nadzieję, że następne rozkwitłe pąki będą już ładniejsze.